Hele şükür!... Ufak tefek aksiliklere rağmen, fotoğraf yükleme işi de başarıyla tamamlanınca, keyfim yerine geliverdi. Bugünlerde aktaracaklarımla ilgili araştırmalarıma başlıyabilirim.
Bu yaştan sonra yeni bir bebeğim olmuşcasına beni meşgul edip, mutlu eden Bir Yudum Hayatı'm, anneciğimi kaybetmenin acısıyla kavrulan yüreğime, ağlamaktan şişmiş gözlerime de çare olursa ne güzel olur!...Herşey de bir hayır vardır diyelim.. Öyle olsun...
2 yorum:
o acıya hiç bir şey çara olmaz da, paylaşırız istediğiniz kadar tüm acıları. Artık kimselere anne diyemeyenler blirler birbirlerini bulurlar her yerde. Sevgiler size
Çok teşekkürler...Arkadaşım,adaşım...biraz geciktim ama kusura bakma.
Yorum Gönder