Annelerin Büyümeyen Bebekleri

Annelik duygusu ; çocuklar kaç yaşına gelirse gelsin günden güne eksilmeden artan çok yüce bir duygu. Çocuklarımız küçükken büyüklerimizden sık sık duyduğumuz " çocuklarınız büyüyünce daha zor" cümlesine pek bir anlam veremezdim. Ne olacak ki, büyüyünce ne zorluk olabilir demişimdir, pek çoğumuz gibi...Ama yıllar çabucacık geçip de, çocuklarım büyüyünce eskiden pek bir anlam veremediğim bu sözlerin ne kadar doğru olduğunu anladım. İlk gerçek, çocukların üniversitede okumak için başka şehre gitmesiyle bir şamar gibi çarpar.Sevinsen mi, üzülsen mi bilemezsin, hasret ve endişe duyguları arasında gidip gelmek insanı epey zorlar. Çocukların kendi kanatlarıyla uçmak istemesi gurur verse de, bu gerçeği kabullenmek çok kolay olmaz. Bu ve buna benzer bir takım şeylerle savaşmakta işin içindedir. Çocukların çalışma hayatı, evlilik hayalleri güzel şeyler olsa da, gene de bir tarafını kıstıran duygular anneliğin zor yanlarıdır. Askerlik yaşına gelmiş oğluna kapıları iyi kapadın mı, evlilik çağına gelmiş kızına ellerini yıkadın mı ya da ne bileyim dişlerini fırçalamadan yatma demek onlara veya başkalarına komik gelse de çoğu anne tarafından yapılıyor. Artık, onların büyüdüğünü ve de bizden ayrı birer birey olduklarını kabullenmeyi unutmamız gerektiğini biliyorum. Ama hep yanlarında olarak...