Bugünlerde belki de dünyada hiçbir kimse de görülmemiş yeni türev bir fobinin pençesindeyim. Google araştırmalarımın sonucunda böyle bir fobi türü yok. Öyleyse beni esir alan bu fobinin adını ben koymak zorundayım. " Alarmfobiya" adını verdiğim bu korku, hırsıza karşı caydırıcı olması için eve alarm taktırmakla başladı. Korkmamak için büyük bir hevesle taktırdığım alarm, kabusum oldu desem yalan olmaz. Belki çok güleceksiniz ama teknolojik korkularını yendiğini yazıp duran ben alarmdan korkuyorum. Zaman sayılı saniye olduğu için her eve girişte şifreyi girme telaşı yarattığımdan mıdır nedir alarmı öttürmekten yalancı çobana döndüm. Oğluma da bulaştırdığım bu boş telaşe yüzünden maşallah bir o, bir ben gerisini siz düşünün !... öyle bir şey. Evde bir şey unutmuşsam asla geri dönmemeler, eve gelmeyi geciktirmeler, heyecan ve ter basması ya varmı böyle bir şey !... Kendime kızıp, sinirden ağlamalar... Bir de üstüne üstlük alarm bağırdığı zaman evin telefonundan bizi araması için girilen ev ahalisinin cep numaralarından birini yanlış kodladıklarının bu gece anlaşılması... Herzaman ki gibi yine hezimet, birde üstüne üstlük bu sefer oğlumun cep telefonu yerine, ev telefonunun tanımadığımız bir başka cep telefonunu araması... Tabii ki adamın da bizi... Şaka gibi ya... Ben bu alarmı söküp atmadan uzaktan kumanda taktırayım da fobi mobi son bulsun ... Dünyadaki tek alarmfobiya vakasıda kalmasın :))
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder