Kokoş Olamadım Gitti ...

Yirmi' li yaşlarda evlendiğinde insan, evlenmiş bile olsa yaşının ne kadar da küçük olduğunun farkına varmıyor. Yirmisinde evlenmiş biri olarak, kendimi diğer kadınlarla çoğu zaman kıyaslamışımdır. Dikkat çeken, bütün gözlerin üstünde olduğu bazı kadınlar vardır. Okulda da öyle olmaz mı, bir yada iki kız okulun gözdesi, dikkatlerin üstünde olduğu kızlar... ( Kız okulunda okuyanlar bilirler.) Ben ve benim gibiler okul zamanı inekliği ile dikkat çekerken, o kızlar güzellikleriyle, sevgilileriyle dikkat çekerlerdi. Bizler de güzel kızlardık ama ne onlar gibi dikkat çekiciydik ve ne de birçok sevgilimiz oldu. Ben yaşımdan küçük gösterdiğimin, "bodur tavuk hergün piliç" lafının ne anlama geldiğinin ve niçin bir türlü kokoş olamadığımın sebebini bilebilmiş olsaydım o zamanlar o kadar üzülmez, minyonluğun ve de mütevazi olmanın iyi bir şey olduğuna şükrederdim. Ama insanın böyle şeylere takılmaması için yaşların kemale ermesi gerekiyor. Kaç yaşında olursak olalım insanın bir yanı çocuk kalıyor. Kendimden örnek verecek olursam mikili, incik boncuklu şeylerden hoşlanırım, alırım da. (Bu arada yaş ta o kadar da değil yani) Süslü püslü şeylerden (ama abartmadan) hoşlanan biri olarak blogumu süsleyeceğim diye değişik birşeyler bulmanın heyecanıyla süsüydü püsüydü derken az daha blogumdan oluyordum da ödüm koptu. Kendi bloguma giremedim, kitlendi kaldı. Siz siz olun her gördüğünüz şeye hemen atlamayın zira galiba ağır geliyor. Ben kokoş olamadım, blogum kokoş olsun dedim o da olmadı. Yani kokoşluk bize göre değil...Ne yapalım sağlık olsun. Bloguma bir şey olmasın.