Malla' m Benim

Blog yapmaya başladığım ilk günleri hatırladım da aylar olmuş. Anneciğimi kaybettikten birkaç ay sonraydı sanırım. Haziran' dı galiba... İçimin kor bir ateş gibi yandığı gecelerden biriydi. Gözyaşlarımı sildim , bilir bilmez başladım bloglamaya... kafamda projelerim hazırdı , sadece bilgisayarla pek bir kaynaşmışlığım yoktu. Oldu bişeyler oluştu. Günden güne daha bir güzelleşmeye, benim çok daha hoşuma gitmeye başladı. Hiç unutmam kardeşim haricinde bana ilk yorumu atan Lalenin Bahçesi oldu. Ne büyük bir rastlantıdır ki adaşım adaşını bulmuştu. Sonra blog arkadaşları çığ gibi büyümeye başladı. Baktım ki ben onlar için üzülüp, sevinmeye başlamışım... Ne kadar hiç tanışmamış olsam da , sizlerden biriyle bir gün karşılaşmış olsam sanki 10 yıldır görmediğim ama çok sevdiğim bir arkadaşımı görmüş gibi olacağımdan adım gibi eminim. Tabii ki bu arada blog yapmaya teşvik ettiklerim de oldu. Şimdi onlar da bloglarını günden güne güzelleştirmeye devam ediyorlar. Ben onlardan yaşça büyük olsam da, gene de onlarla birlikteyken zaman zaman kendimi unutuyorum. Aynı şehirde yaşadığımız için bayram da bana geldiler. Bayramlaşma sohbeti esnasında bir başka blogcu Alis teyzesinin kuzusu taa İstanbul' lardan elimi öpmeye gelmiş. Benim o anda tanıştırma seremonimi görseydiniz gülmekten kendinizi alamazdınız !... Ben onların kendi isimlerini unutup, birbirlerini blogtaki isimleriyle tanıştırmaya başlamışım ... Ella bak Alis, Alis bu Ecemce , Ecemce işte Ella, bendeniz cennet kuşu Malla:)) yani kısacası öyle bir kaptırmışım ki ben bile kendime güldüm valla... Çok komiktim... Ama şimdi gerçek olan bir şey var ki Malla benim canım annem hayattaymışcasına hep yanımda, içimin derinliklerinde, gözyaşlarımın her damlasında, kokusu burnumda, aklımın baş köşesinde, yüreğimin üstünde... bunu hissediyorum.