Embir' in Hayat Mimi

• 1. Hayatınızdaki en önemli varlıklar? -Hayatımdaki en önemli varlıkların başında oğlum-kızım ve eşi -eşim-babam-kardeşim-Alis ve şimdi bir melek olan canım annem.
• 2. Kısaca günlük programın nasıldır? -Gece çok geç yatarım. 2-2.5 gibi. Bu yüzden de sabah çok erken kalkamam. 9.5-10 kalkış, ibadetim, tek başına bir kahvaltı, ev toplama, evden dükkana gidiş, internet, blog ve yorumlara bakış ve cevaplama. Çarşıda bir işim varsa onları halletme, 6.5-7 gibi eve geliş, hiç oturmadan mutfak giriş ve yemek yapıp, yeme işi, mutfak işi bitince çayımı alıp blogla uğraşmak arada kalkıp, tv. ye ara bakışlar, Perşembeleri Aşk-ı Memnu, çamaşır yıkama, asma, elişi filan zaten saat gecenin 2 si oldu bile, birazdan yatış.
• 3. Tüm hobiler bizim ama en çok hangisi sizi mutlu ediyor?- Bu aralar blog, örgü, kanaviçe vb. gibi.
• 4. Yemek yapmak zevk mi artık zaruret mi ?- Benim için her daim zaruret olmuştur.
• 5. En sevdiğin çiçek ve sevme sebebin ?- Bütün çiçekleri severim ama sümbül, yasemin, gülleri ve ortancayı güzellikleri ve mis gibi kokularından ötürü seviyorum.
• 6. Anılarını gözden geçir ve benimle ilk ama hatırlıyabildiğin ilk çocukluk anını paylaş : Çocukluk anılarım o kadar gerilerde kaldı ki ilk aklıma gelivereni yazayım : Eskiden ahşap bir evimiz vardı. İki katlı evimizin bahçesinde meyve ağaçları ... Bahçedeki ağaçlardan biride kocaman bir erik ağacıydı. Ben bu ağacın ortasına kadar çıkabiliyordum ama mahalle arkadaşım Günseli erik ağacının, evin damına kadar uzanan dallarındaki erikleri yemek için dama geçerdi. Bende onu gıptayla izlerdim. Bu evin alt katında koskoca bir mutfak, karanlık ve girmeye korktuğumuz bir oda ( bu oda babaannemin özürlü kardeşinin eskiden yaşadığı odaydı.), yine karanlık ve yerin altında sularımızın depolandığı sarnıçlı oda ve ön tarafta yüksek tavanlı büyük bir oturma odası vardı. Canım annem bize kahvaltıda ortasına, çekirdeklerini tek tek çıkardığı zeytin ve peynir koyduğu minik ekmekleri yedirmeye çalışır , kız kardeşimde onları yemez, divanın altına saklardı.Bu odanın bir duvarında boydanboya gömme dolap vardı. Ben bu dolabın üst tarafında neler olduğunu çok merak eder dolap kapağının tahta açma yerine ulaşmaya çalışır, parmaklarımın üstünde ne kadar yükselsem de, sadece elimin ucunu değdirebilir ama bir türlü o dolabı açamazdım. Sonra biz o evden taşındık ve sonra da o evi babaannem sattı. Çok uzun yıllar geçti ama ben hala o dolapta neler olduğunu merak ederim. Embir' cim bana bu çok eski günleri hatırlattığın için çok teşekkür ederim. Biraz duygusal anlar yaşadım ama olsun... Değerdi...